Οι Έλληνες συγγραφείς που πιστοποιούν την συνέχεια

Γιὰ νὰ πετύχει τὰ παραπάνω ὁ Μιχαὴλ ἀναφέρεται σὲ μία πληθώρα ἀρχαίων καὶ νεώτερων σοφῶν. Γιὰ τοὺς ἀρχαίους δὲν θὰ κάνουμε ἰδιαίτερη μνεία, καθὼς πρόκειται γιὰ τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν γνωστῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καὶ Λατίνων συγγραφέων, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν μέχρι καὶ σήμερα τὸν «κανόνα» τῆς κλασικῆς παιδείας. Συγγραφεῖς μὲ ἀπόλυτο κύρος, ὅπως ὁ Ὅμηρος, ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Ξενοφών, ὁ Θουκυδίδης, ὁ Ἰσοκράτης, ὁ Δημοσθένης, ὁ Σοφοκλῆς,

ὁ Εὐρυπίδης, ὁ Ἀριστοφάνης, ὁ Πλούταρχος, ὁ Βιργίλιος, ὁ Κικέρων, ὁ Ἰούλιος Καίσαρας, ὁ Σουετώνιος ἢ ὁ Τάκιτος ἀναφέρονται ἐπανειλλημένως. Κοντὰ σὲ αὐτούς, μὲ παρόμοιο κύρος καὶ βαρύτητα γιὰ τὴν ἀπόδειξη τῶν λανθασμένων ἀπόψεων τῶν ἀνθελλήνων Ἑλληνιστῶν, ἀπαντοῦν πολλὲς παραπομπὲς σὲ κείμενα μεσαιωνικῶν συγγραφέων. Ἐκεῖ δεσπόζουν τὸ ὄνομα τοῦ σπουδαιότερου μεσαιωνικοῦ μελετητῆ τοῦ Ὁμήρου, τοῦ ἁγίου Εὐσταθίου Θεσσαλονίκης, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τοῦ Ἰωάννη Τζέτζη. Ἀναφορὲς γίνονται καὶ σὲ κείμενα τῶν πατέρων τῶν πρώτων αἰώνων, ἀλλὰ καὶ τῶν κατοπινῶν. Ἰδιαίτερη μνεία γίνεται στὸν Μεγάλο Φώτιο, τὸν συντάκτη τῆς Μυριοβίβλου καὶ πρῶτον παπομάστιγα, γιὰ τοῦ ὁποίου τὴν σοφία ὁ Μιχαὴλ προσάγει καὶ τὴν μαρτυρία ἑνὸς ἀντικειμενικοῦ κριτῆ, τοῦ βρεταννοῦ Robert Creygton.