Ομιλία για τον Θ. Κολοκοτρώνη

Το βιβλίο μπορείτε να το αποκτήσετε εδώ.

Ο Μεγαλέξανδρος στην Τουρκοκρατία

Παρουσίαση βιβλίου

Οι Έλληνες συγγραφείς που πιστοποιούν την συνέχεια

Γιὰ νὰ πετύχει τὰ παραπάνω ὁ Μιχαὴλ ἀναφέρεται σὲ μία πληθώρα ἀρχαίων καὶ νεώτερων σοφῶν. Γιὰ τοὺς ἀρχαίους δὲν θὰ κάνουμε ἰδιαίτερη μνεία, καθὼς πρόκειται γιὰ τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν γνωστῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καὶ Λατίνων συγγραφέων, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν μέχρι καὶ σήμερα τὸν «κανόνα» τῆς κλασικῆς παιδείας. Συγγραφεῖς μὲ ἀπόλυτο κύρος, ὅπως ὁ Ὅμηρος, ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Ξενοφών, ὁ Θουκυδίδης, ὁ Ἰσοκράτης, ὁ Δημοσθένης, ὁ Σοφοκλῆς,

Ο μεσαιωνικός ανθελληνισμός

Ὁ ἀνθελληνισμὸς ποὺ ἀντιμάχεται ὁ Μιχαὴλ δὲν εἶναι ὁ πρῶτος ἀνθελληνισμὸς ποὺ γνώρισε ὁ Ἑλληνισμός. Ἀφήνοντας τὶς προχριστιανικὲς ἐκφάνσεις τοῦ φαινομένου, θὰ ἀρκεστοῦμε ἐδῶ στὴν ἀναφορὰ στὸν παπικὸ ἀντιχριστιανικὸ ἀνθελληνισμό. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ πάπα Νικόλαου Α΄, ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου, ποὺ ὁ Μιχαὴλ ἐπισημαίνει

Η συνέχεια της ελληνικής γλώσσας

Κάθε ἑλληνικὸ λογοτέχνημα εἶναι καλό, ἀλλὰ κάθε ἐποχὴ ἔχει τὶς δικές της προτιμήσεις. Καὶ τὰ ὁμηρικὰ ἔπη ποὺ εἶναι τὰ κορυφαῖα ὅλων, δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὰ προσεγγίσει καὶ νὰ τὰ κατανοήσει παρὰ μόνο μέσῳ τοῦ ἐμβριθέστερου σχολιαστῆ τους, τοῦ Εὐσταθίου Θεσσαλονίκης. Παρόμοια εἶναι καὶ ἡ φιλολογικὴ δεινότητα τοῦ Μεγάλου Φωτίου, κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ ὁποίου ὁ Λέων Ἀλλάτιος (1588-1669)[1] θεωρεῖ ὅτι χάθηκε τὸ ποιητικὸ πνεῦμα τῶν Ἑλλήνων. Ἐπὶ τοῦ σοφοῦ Φωτίου, ποὺ ἦταν κοσμημένος μὲ τόση πολυμάθεια! Ἀλλὰ καλὰ τὰ γράφει γιὰ τὸν Φώτιο

Οι π.Χ. και μ.Χ. Έλληνες

Σημειώνει ο Μιχαήλ: 

Τὸ γεγονὸς πώς, ἐπειδὴ πλεόν ἦταν χριστιανοὶ οἱ Ἕλληνες δὲν συμμετεῖχαν σὲ διονυσιακὰ ὄργια καὶ δὲν χόρευαν σὲ ἔξαλλες γιορτὲς τοῦ Πάνα, ἂν καὶ κάπου-κάπου κρυφὰ συνέβαιναν ἀπὸ ὁρισμένους καὶ τέτοια, δὲν σημαίνει πὼς ἔχασαν καὶ τὴν λογοτεχνικὴ καὶ ποιητικὴ δεινότητα τῶν ἀρχαίων προγόνων. Καὶ δὲν τὴν ἔχασαν, ἐπειδὴ

Ο ρωμαίικος και ο φράγκικος Μεσαίωνας

Κατόπιν ὁ Μιχαὴλ ἐγκαταλείπει τὴν γλωσσολογία καὶ ἐπιστρέφει στὴν ἱστορικὴ ἀνάλυση. Ἡ Ἑλλάδα, γράφει, γύρω στὸ 1000 μ.Χ. εὐημεροῦσε. Οἱ αὐτοκράτορες Λέων Στ΄ ὁ Σοφός (886-912), Ἀλέξανδρος Γ΄ (912-913), Κωνσταντῖνος Ζ΄ ὁ Πορφυρογέννητος (909-959), Ρωμανὸς Α΄ Λεκαπηνός (920-944), Νικηφόρος Β΄ Φωκᾶς (963-969), Ἰωάννης Τσιμισκῆς (969-976) καὶ Βασίλειος Β΄ ὁ Βουλγαροκτόνος (976-1025) εἶχαν νικήσει

Οι Έλληνες και η Οθωμανική Αυτοκρατορία (13ος αι. - 1922)

Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών

Ακαδημαϊκό Έτος:  2013 - 2014

Διδάσκων: Χαράλαμπος Μηνάογλου, Διδάκτωρ Νεότερης Ιστορίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Τα σεμινάρια θα αφορούν στην Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και θα εστιάζονται στην δράση και τον ρόλο των Ελλήνων υπηκόων της. Θα εξετάζονται ιδιαίτερα ζητήματα όπως η συνείδηση των Ελλήνων υποδούλων, η θέση τους στο οθωμανικό σύστημα, ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Φαναριωτών, τα επαναστατικά κινήματα

Ο Αναστάσιος Μιχαήλ για τις απαρχές της Τουρκοκρατίας

Καὶ βεβαίως ἡ Ἑλλάδα δὲν μπορεῖ νὰ ὑποστηριχθεῖ πὼς ἐκβαρβαρώθηκε μετὰ τὴν φυγὴ τόσων σοφῶν στὴν Εὐρώπη, ἐπειδὴ ὑπῆρξαν πολλοὶ ἐξίσου σοφοὶ ποὺ γιὰ διαφόρους λόγους παρέμειναν καὶ ὑπέμειναν τὴν Τουρκοκρατία. Τέτοιοι ὑπῆρξαν γιὰ παράδειγμα