Ἀλίμονο, πῶς κατέληξαν τὰ πράγματα, νὰ ἰσχυρίζονται οἱ ἀνθέλληνες ὅτι μιλοῦν ὀρθὰ ἑλληνικά, ἐνῶ γιὰ τοὺς Ἕλληνες νὰ ὑποστηρίζουν πὼς μιλοῦν βαρβαρικά! Ποιὰ εἶναι ὅμως ἡ πραγματικότητα; Οἱ Ἕλληνες ὡς πρὸς τὴν φύση, τὴν γλώσσα καὶ τὸ γένος, ὅταν γνώρισαν τὸν Χριστὸ ἔγιναν χριστιανοὶ καὶ ἔτσι ἀπέρριψαν τὴν παλιὰ θρησκεία. Ὁπότε ἄρχισαν τότε οἱ χριστιανοὶ Ἕλληνες νὰ γράφουν κατὰ τῶν Ἑλλήνων (εἰδωλολατρῶν). Τὴν ἐποχὴ ποὺ ἡ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία ἀκολουθώντας ἐκείνη τὶς ἑλληνικὲς συνήθειες καὶ τὴν ἑλληνικὴ σοφία ἔφτασε μαζὶ μὲ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Χριστιανισμοῦ στὸ ἀποκορύφωμα τῆς ἀκμῆς της, οἱ Ρωμαῖοι δέχτηκαν τοὺς χριστιανοὺς Ἕλληνες. Καὶ ἔτσι μεταφέρθηκε καὶ ἡ πρωτεύουσα τοῦ κράτους ἀπὸ τὴν Ρώμη στὴν Νέα Ρώμη, τὴν Κωνσταντινούπολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου