Ὁ Ἀναστάσιος Μιχαὴλ γιὰ τὴν Μακεδονία

Οἱ ἀνθέλληνες τοῦ καιροῦ του 17ου αιώνα μοιάζουν κατά τὸν Μιχαὴλ μὲ τὸν Δημοσθένη. Ὅπως καὶ ἐκεῖνος χαρακτήριζε τοὺς Μακεδόνες βάρβαρους, δηλαδὴ μὴ Ἕλληνες, ἐπειδὴ πολιτικὰ ἀντιπαθοῦσε τὸν Φίλιππο, δὲν σημαίνει πὼς ἄλλαξε ἡ πραγματικότητα καὶ ἡ Μακεδονία ἔπαψε νὰ ἀποτελεῖ ἐπαρχία τῆς Ἑλλάδος. Οὔτε ἀλλάζει ἡ προϊστορία, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία κοιτίδα τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἡ συγγενὴς καὶ γείτων τῆς Μακεδονίας,

Anastasius Michael Macedo

Πέρα όμως από τον θαυμασμό που φαίνεται πως προκάλεσε στον γερμανικό κόσμο η ελληνομάθεια του , το γεγονός καθεαυτό πως ένας Μακεδόνας (υπογραφόταν ως Anastasius Michael Macedo) που ζει στην Ευρώπη καθίσταται εξωτερικό μέλος της αρχαιότερης γερμανικής Ακαδημίας, έχει την σημασία του. Η αποδοχή του γίνεται στην βάση ακριβώς της παραδοχής της συνέχειας του Ελληνισμού στα νεότερα χρόνια. Ο Μιχαήλ

Ο ανθελληνισμός κατά την πρώιμη νεότερη εποχή (15ος-18ος αι.)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ (E-BOOK) ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΕΒΕΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ 

Ἔτσι, στὸν Λόγο αὐτὸν τοῦ Μιχαὴλ θὰ πρέπει νὰ δοῦμε τὴν πρώτη ὀργανωμένη προσπάθεια ἀπὸ ἑλληνικῆς πλευρᾶς νὰ δοθεῖ μία -ἀποστομωτικὴ εἶναι ἀλήθεια- ἀπάντηση στὸν νεώτερο ἀνθελληνισμό. Μὲ τὸν ὅρο θέλουμε νὰ δηλώσουμε τὸ σύνολο τῶν κειμένων, τῶν ὁμιλιῶν καὶ τῶν ἐνεργειῶν, τὰ ὁποῖα κατὰ τὴν πρώιμη νεότερη ἐποχὴ καταφέρονταν κατὰ τοῦ ὑπόδουλου Ἑλληνισμοῦ. Πρόκειται πραγματικὰ γιὰ ἕνα φαινόμενο νέο, σίγουρα νεωτερικότερο, ἀπὸ τὸν Νέο Ἑλληνισμό. Καὶ δὲν παραδοξολογοῦμε ἑπόμενοι τὸν Μιχαὴλ καὶ τὸ ὕφος του. Εἶναι μία πρωτοφανὴς προσπάθεια νὰ προπαγανδιστεῖ, ὄχι πὼς ὁ Ἑλληνισμὸς εἶναι κάτι τὸ κακό, πὼς σφάλλει, πὼς βλάπτει, ἀλλὰ πὼς ἁπλῶς δὲν ὑπάρχει. Εἶναι οὐσιαστικὰ ἡ ἀπαρχὴ τῆς σημερινῆς θεώρησης ὁρισμένων περὶ

Η υπεράσπιση του Ελληνισμού στην Ευρώπη

Ὁ στόχος ποὺ θέλησε νὰ ἐπιτύχει ὁ Μιχαὴλ μὲ τὴν προσφώνησή του πρὸς τὴν ἀκαδημία τοῦ Βραδεμβούργου (Βερολίνου) ἦταν ἀναμφισβήτητα ἡ προβολὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἀλήθειας σχετικὰ μὲ αὐτὸν στὴν Εὐρώπη. Ταυτόχρονα, ὅμως, τὸ ἔργο λειτούργησε καὶ ὡς ἕνα σημαντικὸ ἐπιστημονικὸ πόνημα ἀνάμεσα στοὺς Εὐρωπαίους Ἑλληνιστές, οἱ ὁποῖοι πλέον εἶχαν καὶ μία αὐθεντικὴ μαρτυρία περὶ ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ περὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς ἐποχῆς τους, ἐφόσον αὐτὴ κατατέθηκε ἀπὸ κάποιον ποὺ ἦταν τὸ γένος Ἕλλην καὶ εἶχε τὴν ἑλληνικὴ ὡς μητρική του γλώσσα. Ὁ κεντρικὸς σκοπός, ἡ προβολὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ

Τουρκοκρατία και Επανάσταση

Πώς έβλεπαν τα μέλη της Ακαδημίας του Βερολίνου τον Μιχαήλ

Ο Friedrich Hoffmann (1660-1742), διαπρεπής γιατρός, καθηγητής στην Χάλλη, προσωπικός ιατρός του Φρειδερίκου Α΄ της Πρωσίας και μέλος της Ακαδημίας του Βερολίνου γράφει για τον Μιχαήλ:

«Τόση σπουδή και κόπος κατείχε τους αρχαίους θνητούς και περισσότερο τους Έλληνες, όπως επιδίδονταν στη φιλοσοφία, ώστε τολμούσαν τα πάντα, με τα οποία ασκείται η ψυχή και δεν αμφισβητούσαν ότι μπορούσαν να καθίστανται καλύτεροι. Από το παράδειγμα αυτών εξεγερμένος, ο υπερέχων της δικής του νεανικής γενιάς σε αρετή και παιδεία,  ο Αναστάσιος Μιχαήλ

Το τρίσημο πριν από τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο

Το τρίσημο πριν τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο by Charalampos Minaoglou

Τί σημαίνει το όνομα Ρωμηός;

Ήταν οι Ρωμηοί της Τουρκοκρατίας Έλληνες;

Ας δούμε τι γράφει σχετικά ο Αναστάσιος Μιχαήλ σε δική μας απόδοση (ακολουθεί και το πρωτότυπο):

Οἱ Ἕλληνες ὡς πρὸς τὴν φύση, τὴν γλώσσα καὶ τὸ γένος, ὅταν γνώρισαν τὸν Χριστὸ ἔγιναν χριστιανοὶ καὶ ἔτσι ἀπέρριψαν τὴν παλιὰ θρησκεία. Ὁπότε ἄρχισαν τότε οἱ χριστιανοὶ Ἕλληνες νὰ γράφουν κατὰ τῶν Ἑλλήνων (εἰδωλολατρῶν). Τὴν ἐποχὴ ποὺ ἡ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία ἀκολουθώντας ἐκείνη τὶς ἑλληνικὲς συνήθειες καὶ τὴν ἑλληνικὴ σοφία ἔφτασε μαζὶ μὲ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Χριστιανισμοῦ στὸ ἀποκορύφωμα τῆς ἀκμῆς της, οἱ Ρωμαῖοι δέχτηκαν τοὺς χριστιανοὺς Ἕλληνες. Καὶ ἔτσι μεταφέρθηκε καὶ ἡ πρωτεύουσα τοῦ κράτους ἀπὸ τὴν Ρώμη στὴν Νέα Ρώμη, τὴν Κωνσταντινούπολη.

[Οἵτινες φύσει Ἕλληνες ὄντες, παιδείᾳ Ἕλληνες ὄντες,

Η συνείδηση των Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατία

Δείτε ή καλύτερα ακούστε την εκπομπή παρακάτω, η οποία παρουσιάζει αναφορές ελληνικότητας σε άλλα κείμενα της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Τα μνημονευόμενα κείμενα δεν είναι μόνο ελληνικά, αλλά επίσης ευρωπαϊκά και ακόμη και τούρκικα!

Ο Λόγος περί Ελληνισμού στην και για την Τουρκοκρατία

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύς λόγος για την συνείδηση των Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατία. Έχουν υποστηριχθεί εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις από ειδικούς και μη, οι οποίες εκτείνονται από την πλήρη κατάφαση της ιστορικής και πολιτισμικής συνέχειας των Ελλήνων ως την υιοθέτηση της νεοθωμανικής προπαγάνδας περί οθωμανικής συνείδησης των ελληνόφωνων πληθυσμών. Σε αυτό το ιστολόγιο θα προσεγγίσουμε το ζήτημα